Amacı olmayan gemiye hiçbir rüzgâr yardım etmez.

“Ne amacı var bunu yapmanın” dediğimiz çoktur hayatta. Hep sızlanarak yapmışızdır amacını bilmediğimiz eylemleri, işleri, dersleri. Belki de en büyük sorunumuz buydu bizim, ne işe yaradığını bilmeden bir şeylere sürükleniyor olmamız. Başarısızlığın sebebi de buydu belki de amacı olmayan şeyler peşinde koşmak, koşuşturmak.

Güzel bir söz var aslında amacın önemini anlatan; Amacı olmayan gemiye hiçbir rüzgâr yardım etmez. Ne de güzel açıklamış aslında. Yardım, muhtaçlığa el uzatmak. Gemi için rüzgâr ulaşımın ilacı olmasa da onun destekçisi.

Hayat planlamamızda tabi böyle bir planlamamız varsa mutlaka bir amacımız vardır. Çünkü insanlar varmak istedikleri yer için planlar, fikirler ve çözümler oluşturur. Varmak istediğimiz yer bizim amacımızdır ve bunun için hayatta bazı şeylere gereksinim duyarız. Örneğin; öğretmen olmak için iyi bir eğitim almaya ve istekli olmaya mecbur gibiyizdir. Aslında değilizdir belki ilgi ve yeteneklerimiz bizi istediğimiz yere zaten götürecektir ama düşünsenize bir, okul yaşamınızda sizi öğretmenlik mesleğini sevdiren ve bunu iş olmaktan öte hale getiren bir insan. Size öğretmenliği sevdiren davranışlar sergileyen bir rehber. Belki sırf o insanı tanıdığınız için öğretmen olmak isteyeceksindir. Belki de çok kötü öğretmenlerle eğitim sürecinde buluşacaksınızdır ve sırf onlara inat olsun diye öğretmen olmak isteyeceksinizdir hem de iyi bir öğretmen olmak isteyeceksinizdir. Eminim ki şunun da farkına varmayacaksınızdır; size amaçlarınız doğrultusunda kaderinizin yardımcı olduğunun.

Rotası belli olmayan kaptana, gideceği yeri olmayan gemiye el uzatmak o elide batırmaktır. O yüzdendir ki, amacı olmayan gemiye hiçbir rüzgâr yardım etmez. Anlayacağınız yardım istemek için yüzünüz olmalı pardon, amacınız olmalı.


"Amacı olmayan gemiye hiçbir rüzgâr yardım etmez."   Montaigne